Cognitieve therapie

Cognitieve therapie is de zogenaamde tweede generatie gedragstherapie die volgde op de bovenbeschreven gedragstherapie. Men kwam erachter dat het buitenkantgedrag niet de enige bepalende factor was voor hoe men zich voelde. Bij cognitieve therapie wordt veel belang gehecht aan de invloed die het denken uitoefent op het gevoelsleven.

Wie belangrijke zaken en gebeurtenissen in zijn leven steeds vanuit een negatief standpunt beziet, wordt gemakkelijk somber, angstig of geïrriteerd. Bij cognitieve therapie onderzoekt men in zo’n geval of die negatieve wijze van denken wel terecht is. Een dergelijk onderzoek wordt door de therapeut en de cliënt in nauwe samenwerking met elkaar ondernomen. Waar dat relevant lijkt, wordt uitgezocht welke minder negatieve manier van denken beter past. Er wordt gebruikgemaakt van bepaalde oefeningen en huiswerkafspraken. Met dit huiswerk wordt de cliënt gestimuleerd om ook buiten de therapiezittingen actief te werken aan zijn behandeling.

In wetenschappelijk onderzoek is al veelvuldig aangetoond dat deze behandelmethode zeer effectief is. Ook deze therapie mag zich evidence based noemen.

Steeds vaker is ook gebleken dat cognitieve therapie en gedragstherapie in grote lijnen tot vergelijkbare resultaten leiden. Beide methodes kunnen ook goed worden gecombineerd. In één en dezelfde therapie kan de cliënt leren om zowel anders tegen moeilijkheden aan te kijken, als er anders mee om te gaan.